Γιατί τα κούρεμα διάλυσης μας βοηθούν να αισθανόμαστε ανανεωμένοι και να εκφραζόμαστε

Είμαι βέβαιος ότι ο καθένας πιθανώς έχει τη δική του άποψη για το κούρεμα διάλυσης, α. κ. ένα. όταν τελειώνει μια σχέση και νιώθετε την ανάγκη να κάνετε μια δραματική αλλαγή στο κούρεμα, το χρώμα ή το στιλ των μαλλιών σας. Είναι μια ακίνδυνη μορφή απερίσκεπτης συμπεριφοράς; Μια απελπισμένη κραυγή για προσοχή; Επιβεβαίωση της ελευθερίας και γιορτή της νέας ζωής; Ένα φαινόμενο που είναι ανεξήγητο; Ας το συζητήσουμε.

Υποψιάζομαι ότι κάποιοι θα μπορούσαν να δουν το κούρεμα διάλυσης ως μια απελπισμένη κραυγή για προσοχή. Μια παράκληση να με «προσέξετε» χωρίς να χρειαστεί να μπείτε στον πραγματικό πόνο που βρίσκεται πίσω από τη δράση. Νομίζω ότι το πρόβλημα με αυτήν την προοπτική είναι ότι αποκαλύπτει τη διάχυτη αίσθηση ντροπής που προκαλούμε ο ένας στον άλλον και στον εαυτό μας.

Η ντροπή είναι υποπροϊόν του τραύματος

Είμαι προπονητής ζωής τραυματίας-επιζών-μετατραπεί-ενημερωμένος από τραύμα. Ερευνώ, σκέφτομαι, γράφω ή/και διδάσκω ανθρώπους για το τραύμα κάθε μέρα, και το κάνω καθημερινά τα τελευταία χρόνια. Το αναφέρω για να σας δώσω ένα πλαίσιο σχετικά με την προοπτική μου για το κούρεμα διάλυσης.

Ένα τεράστιο μέρος του ταξιδιού μου για να αναρρώσω από την κακοποίηση ήταν να μάθω να αναγνωρίζω και να καταπολεμώ την ντροπή. Η ντροπή διαφέρει από την ενοχή. Η ενοχή λέει: «Έκανα κάτι κακό», ενώ η ντροπή λέει «είμαι κακός». Κάποιοι άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορεί να εκφραστεί η ντροπή είναι μέσω της κρίσης, της κριτικής, της τελειομανίας και της ευθύνης. Σίγουρα προκαλούμε ντροπή στους άλλους, αλλά καθ 'όλη τη διάρκεια της ανάρρωσής μου από το τραύμα, κατάλαβα πόσο συχνά το δικό μας οι βλαβερές συμπεριφορές ή σκέψεις προς τους άλλους είναι άμεσες ενδείξεις της ντροπής που νιώθουμε εμείς οι ίδιοι. Είτε η ντροπή μας δόθηκε από έναν κακοποιό ή καταπιεστή, είτε αν αναπτύχθηκε ως ένας οδυνηρός τρόπος για να κατανοήσουμε η κακή μεταχείριση, η αθεράπευτη ντροπή που τρέχει την παράσταση μπορεί να οδηγήσει σε πολλή προβολή σε άλλους, κάτι που με φέρνει στον χωρισμό ΚΟΥΡΕΜΑ ΜΑΛΛΙΩΝ.

Πώς η ντροπή γίνεται κρίση

Όταν είμαστε εντάξει με αυτό που είμαστε και μπορούμε να βλέπουμε τον εσωτερικό μας κόσμο με συμπόνια, περιέργεια και ευγένεια, είναι πολύ πιο πιθανό να δούμε τους άλλους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο. Μπορούμε ακόμα να διαφωνήσουμε με τη συμπεριφορά των ανθρώπων, για να είμαστε σίγουροι, ακόμη και στο σημείο να πολεμήσουμε ή να αντισταθούμε όταν είναι απαραίτητο. Είναι κρίσιμο να ζητάμε από τους ανθρώπους να λογοδοτήσουν για την επιβλαβή συμπεριφορά τους και το να μην ντρέπεσαι είναι να μην επηρεάζεσαι ποτέ από άλλους ανθρώπους. Ωστόσο, νομίζω ότι η κρίση που μπορεί να περιβάλλει κάτι τόσο αβλαβές όσο το κούρεμα διάλυσης είναι πρόβλημα ντροπής.

Να το εξής: Αν κρίνουμε κάποιον ότι έκανε μια δραματική αλλαγή στην εμφάνισή του αφού περάσει από κάτι πραγματικά οδυνηρό επειδή πιστεύουμε ότι είναι μια κραυγή για προσοχή, πιθανότατα έχουμε κάποιο είδος βασικής πεποίθησης ότι η ανάγκη προσοχής είναι κάτι που πρέπει να ντρέπεται του. Ωχ. Έχοντας μια προοπτική ενημερωμένη για το τραύμα, υπάρχουν πληθώρα λόγων για τους οποίους θα μπορούσε κανείς να έχει αυτή την πεποίθηση. Perhapsσως έχετε μεγαλώσει να πιστεύετε ότι η ανάγκη προσοχής, φροντίδας και υποστήριξης από τους άλλους ήταν σημάδι αδυναμίας. Perhapsσως κάθε φορά που απευθυνθήκατε για βοήθεια, αγνοηθήκατε, παρακαμφθήκατε ή απολυθήκατε. Perhapsσως κάθε φορά που δείξατε έναν υπαινιγμό ευπάθειας, χρησιμοποιήθηκε εναντίον σας. Όλες αυτές οι συνθήκες θα μπορούσαν εύκολα να οδηγήσουν κάποιον να πιστέψει ότι η δική του - απολύτως φυσιολογική - ανθρώπινη ανάγκη για προσοχή είναι κάτι που πρέπει να ντρέπεται, να αγνοείται ή να καταπιέζεται. Δυστυχώς, οι δυσάρεστες ανάγκες και συναισθήματα που προσπαθούμε να απαλλαγούμε δεν «πηγαίνουν» πουθενά. Απλώς θάβονται βαθύτερα μέσα. Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να γίνει ευκολότερο να κρίνουμε τους άλλους για τους τρόπους με τους οποίους αναζητούν βοήθεια, καθιστούν τον εαυτό τους ευάλωτο ή φαίνεται να αναζητούν προσοχή.

Όταν η κρίση είναι καλή

Ας είμαστε ειλικρινείς. Όσο δύσκολο και αν είναι να το παραδεχτεί κανείς, μπορεί να είναι πολύ καλό να κρίνει τους άλλους. Όταν αγωνίζεστε με τη δική σας αξία και ντρέπεστε τους δαίμονες, το να κρίνετε ή να ντροπιάζετε τους άλλους μπορεί να είναι ένας τρόπος για να ανακτήσετε κάποια δύναμη. Μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας ότι δεν θα συμπεριφερόμασταν ποτέ με αυτόν τον τρόπο, επομένως έχουμε ένα πόδι πάνω από αυτό το άτομο. Είμαστε πιο δυνατοί. Είμαστε πιο ανεξάρτητοι. Είμαστε λιγότερο αδύναμοι. Ό, τι κι αν είναι, η αυτοδικαίωση δεν είναι λύση σε ένα βασικό αίσθημα ντροπής. Το να προβάλλουμε τον εσωτερικό μας πόνο κρίνοντας τους άλλους μπορεί να είναι μια τρανταχτή αντίδραση για να νιώσουμε μεγαλύτερη αίσθηση ελέγχου στη ζωή μας, αλλά αυτή η αίσθηση εξασθενεί γρήγορα. Με αθεράπευτη ντροπή, επιστρέφουμε πάντα εκεί που ξεκινήσαμε: όχι εντάξει με αυτό που είμαστε και προσπαθούμε με ανυπομονησία να απαλλαγούμε από τη διάχυτη θλίψη που βρίσκεται ακριβώς από κάτω.

Αποδοχή του εαυτού μας και των άλλων

Έτσι, αυτό το άρθρο για το κούρεμα διάλυσης έχει πραγματικά να κάνει με τους τρόπους με τους οποίους η εσωτερική μας κατάσταση μπορεί να αντικατοπτρίζεται στην κοσμοθεωρία μας. Η θεραπεία της ντροπής είναι δύσκολη και η απόρριψη των λέξεων που μας λέει η ντροπή δεν είναι μικρή δουλειά. Αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι όταν είμαστε σε θέση να κάνουμε την εσωτερική δουλειά, χρειάζεται να σταματήσουμε να κάνουμε την ντροπή να είναι η μόνη μας πηγή καθοδήγησης εκτοξεύοντας δηλητήριο στο μυαλό μας, τόσο περισσότερο θα σταματήσουμε να αισθανόμαστε ότι πρέπει να κρίνουμε τους άλλους για τον τρόπο που επεξεργάζονται πράγματα όπως χωρισμοι Θυμόμαστε ότι όλοι έχουν ανάγκη για προσοχή, ακόμη και εμείς. Μπορούμε να γιορτάσουμε τους τρόπους με τους οποίους οι άλλοι επιλέγουν να εκφραστούν ακίνδυνα, αντί να αναζητήσουμε το υψηλό που η αυτοδικαίωση μας χαρίζει στιγμιαία.

Όσον αφορά το θέμα, ένα κούρεμα χωρισμού μπορεί να είναι ένας τρόπος για να προσελκύσουμε θετική προσοχή προς εμάς κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης χρονικής περιόδου. Μπορεί να είναι μια μορφή ριζικής ενδυνάμωσης και ένα περήφανο τελετουργικό αναγέννησης. Μπορεί να σηματοδοτεί το τέλος κάτι και την αρχή κάτι ακόμα καλύτερα. Μπορεί να είναι απλά ένα διασκεδαστικό, παρορμητικό πράγμα. Αυτό που είναι ωραίο είναι όταν γινόμαστε καλύτεροι και ευγενικοί με τις σκέψεις, τις συμπεριφορές και τις πεποιθήσεις μας, δεν χρειάζεται να αναλύσουμε, να κρίνουμε ή να υποθέσουμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα για τους άλλους. Αντ 'αυτού, μπορούμε να στραφούμε προς τον εαυτό μας και τους γύρω μας με έναν αέρα περιέργειας, κάνοντας τη ζωή λιγότερο ανταγωνιστικό και περισσότερο ενός συναρπαστικού ταξιδιού που περπατάμε όλοι μαζί - με όλη τη θλίψη, τις γιορτές και τα δραματικά χτενίσματα κατά μήκος της τρόπος.

Για περισσότερα σχετικά με τη θεραπεία τραυμάτων, την απόρριψη της ντροπής, την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και τη δημιουργία υποστηρικτικών σχέσεων, μη διστάσετε να με ακολουθήσετε στο Instagram @Blooming_Forward. Προσθέστε ετικέτα στις σέλφι σας για το κούρεμα διάλυσης. Είμαι εδώ για να σας γιορτάσω που κάνετε ΕΣΑΣ.

Επιλεγμένη εικόνα μέσω Ίνσταγκραμ