5 wskazówek, jak żyć z trichotillomanią na podstawie mojej szczerej historii

Powiedz to ze mną. Trick-oh-do-oh-may-nee-uh. Trichotillomania. Jeśli mieszkasz z trichem, ten poradnik napisałem z myślą o Tobie. Chcę, żebyś odszedł z lepszym zrozumieniem tego konkretnego zaburzenia wypadania włosów. Podzielę się pięcioma wskazówkami na temat życia z trichem, które pomogły mi w moim własnym życiu. Są to rzeczy, które możesz łatwo przekazać swoim przyjaciołom, którzy sami mogą doświadczać wypadania włosów.

Co to jest trichotillomania?

Trichotillomania jest zaburzeniem psychicznym, tak samo jak zaburzeniem wypadania włosów. Poza trudną wymową (gra słów niezamierzona), jest to kompulsywna potrzeba wyrywania włosów, co często prowadzi do widocznego łysienia lub przerzedzania włosów.

Ktoś z trichotillomanią może wyrywać włosy ze skóry głowy, rzęs, brwi lub ciała. Ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że pragnienie jest niekontrolowane.

Jako osoba, która doświadczyła trich przez ostatnie 16 lat, wiem, że poszukiwanie odpowiedzi może być zniechęcające. Na czym polegają zabiegi trichotillomanii? Co powoduje trichotillomanię? Jak mogę powstrzymać trichotillomanię?

Moja historia trichotillomanii

Żyłem z trichotillomanią przez większą część 16 lat. Trichotillomania u małych dzieci jest powszechna, ale większość ludzi zaczyna ją rozwijać w okresie dojrzewania lub przed okresem dojrzewania. Niektórzy ludzie mogą zacząć wyrywać włosy już w dzieciństwie. Zacząłem wyrywać włosy za mieszek w wieku 9 lat.

Nie jestem licencjonowanym psychologiem, ale intensywnie badam trich od ponad pięciu lat. Ten przewodnik jest oparty na moich badaniach i osobistych doświadczeniach jako 23-letniej kobiety żyjącej z wypadaniem włosów.

Pierwsze oznaki trichotillomanii

Zacząłem od skręcania i grzebania we włosach w wieku 8 lat. Inni mogą zacząć od obgryzania paznokci, kręcenie włosów, ssanie kciuka lub jakikolwiek inny pozornie niewinny nawyk. Nie ma gwarancji, że te nawyki przełożą się na kompulsywne wyrywanie włosów (lub wyrywanie skóry, znane jako dermatillomania), ale w moim przypadku tak się stało.

Od kręcenia włosów w końcu zacząłem ciągnąć włosy za mieszek. Oznacza to, że wyciągałbym jeden włos na raz, zwykle w celu usunięcia wszelkich grubych lub nieregularnych włosów z mojej głowy. Uczucie wyrywania „właściwych” włosów na ułamek sekundy uspokoiłoby moje niespokojne myśli.

Gdy mija sekunda ulgi, moje palce badają skórę głowy i szukają kolejnej nieprawidłowości do usunięcia.

Oprócz niespokojnych myśli, na moją trichotillomanię na co dzień wpływają inne czynniki. Uniwersalne źródło kompulsywnego wyrywania włosów jest niezwykle trudne do zidentyfikowania. W rezultacie trudno tego uniknąć.

Wyniki Trichotillomanii

Kiedy moja trichotillomania pozostanie niekontrolowana, moje włosy będą przerzedzone. W zależności od „idealnego” miejsca do ciągnięcia, te łatki wydają się cieńsze niż inne. Moje włosy odrosły nierównomiernie przez cały czas mojej podróży z trichotillomanią.

To oznaczało, że musiałem ułóż moje cienkie włosy w sposób ukrywania moich zaburzeń lub okłamywania bliskich przyjaciół i rodziny o przyczynach wypadania włosów.

Posunęłabym się nawet do kolorowania łysych miejsc kredką do oczu, nosiłabym włosy w pewnym upięciu na czas miesięcy na raz, nosić kapelusze, gdy jest to całkowicie niepotrzebne, bobby przypinające moje włosy w niepamięć i tak wiele więcej. Prawdopodobnie istnieje hack trichotillomanii, którego nie próbowałem.

Lata wyrywania włosów

Żyjąc z trichotillomanią od ponad 15 lat, widziałam, że moje włosy istnieją sezonowo.

Czasami moje włosy rosły mocne i długie. Moje ciągnięcie zniknęłoby w ciągu kilku miesięcy. Byłabym w stanie zapleść warkocze, ułożyć je i, na pierwszy rzut oka, nie wykazywać żadnych oznak tego złożonego zaburzenia wypadania włosów, z którym żyłam od lat.

Innym razem obcinałem włosy na krótko, aby ograniczyć ciągnięcie. Moje włosy byłyby nierówne, łamały się i byłyby słabe, gdy moje ciągnięcie byłoby niekontrolowane.

Przez całe liceum i uniwersytet myślałem, że stres związany z pracą szkolną, terminy i oczekiwania są źródłem moich włosów; i pomyślałem, że gdybym miał długie włosy, byłbym szczęśliwy.

Czy długie włosy są odpowiedzią?

Podczas moich lat uniwersyteckich zaoszczędziłem dużo pieniędzy z pracy w niepełnym wymiarze godzin, aby wypróbować półtrwałe przedłużanie włosów. Rozszerzenia były rozszerzeniami mikro-wątku, w których koralik z silikonową podszewką mocowałby wątek włosów na moich własnych włosach.

Po miesiącach badań i kilku konsultacjach za pasem, wyszedłem z salonu z założonymi nowymi włosami.

Te nowe włosy towarzyszyły mi w sumie przez 8 miesięcy. Miałem zalecane comiesięczne wizyty korekcyjne i powoli, ale pewnie dowiedziałem się o łysieniu trakcji (o którym możesz przeczytać więcej tutaj).

Dłuższe włosy wydawały się świetne… na początku. Ciągłe ryzyko łysienia trakcji było stresujące u osób z wrażliwą skórą głowy. Nadal ciągnęłabym włosy pomimo przedłużeń, które sprawiały, że moje włosy były cieńsze i zniszczone przez łamanie.

Nawet po tym wszystkim, czy pomogło mi to w ciągnięciu?

Nie.

W rzeczywistości wciąż ciągnę za włosy każdego dnia.

Naprawdę. Po 16 latach życia z kompulsywnym wyrywaniem włosów i wynikającym z tego wypadaniem włosów, nadal wyrywam włosy, a oto dlaczego.

Z biegiem czasu nauczyłem się, że wyrywanie włosów jest czymś, nad czym rzadko mogę zapanować. Z neurologicznego punktu widzenia ostatnie 16 lat spędziłem na wzmacnianiu sygnału w moim mózgu: „Jeśli czujesz stres, wyrwij sobie włos, aby ulżyć stres." Wzmocnienie tej transmisji neuronowej już setki lub tysiące razy jest czymś niezwykle trudnym do przezwyciężenia.

Dlatego osoby z trichotillomanią nie mogą „po prostu przestać”.

Ponieważ nie mogę kontrolować częstotliwości wyrywania włosów, postanowiłem zamiast tego kontrolować poczucie winy, które czuję związane z moimi włosami.

Trichotillomania Inna dla każdego

Jeśli ta forma wypadania włosów jest powiązana z psychologią, zdrowiem psychicznym i neurologią, jak mam leczyć trichotillomanię? Ale ogólnie, jaki rodzaj pomocy przy trichotillomanii jest dostępny?

Nie ma konkretnego 9-minutowego programu leczenia, 10-dniowego lub 2-miesięcznego programu ćwiczeń, który będzie działał dla każdego. Nie ma pigułki, serum czy maseczki do włosów, które można nałożyć, które sprawią, że włosy odrosną szybciej niż je wyrwiesz. Regeneracja komórek wymaga czasu. Nie ma co do tego wątpliwości.

Być może widziałeś online bransoletki z trichotillomanią. Te elektroniczne bransoletki powiadamiają Cię za każdym razem, gdy podniesiesz rękę, aby wyciągnąć włosy, aby przywołać mentalną świadomość za każdym razem, gdy wyciągniesz rękę.

Ze względu na niespójny charakter trichotillomanii (co oznacza, że ​​doświadczenie jest drastycznie różne dla każdego, kto go ma), nie ma możliwości zawężenia jednego leczenia dla wszystkich.

Rozszerzenia nie działały dla mnie, ale działają dla innych. Śledzenie mojego ciągnięcia nie działało dla mnie, ale są inni, którzy odnieśli w tym wielki sukces.

Niektórzy ludzie obudzili się pewnego dnia bez potrzeby ciągnięcia.

5 wskazówek, jak żyć z trichotillomanią

Dla mnie zmiana nastawienia na trichotillomanię odegrała kluczową rolę w mojej podróży do zdrowienia. Oto małe, ale potężne kroki, które przyniosły mi najwięcej spokoju z moją trichotillomanią i wypadaniem włosów.

#1: Zdefiniuj odzyskiwanie

Twoja definicja powrotu do zdrowia określi Twój sukces. Powiedzmy, że definiujesz sukces jako bycie wolnym od wyciągania przez miesiąc. Jeśli zwykle codziennie ciągniesz za włosy, wyobraź sobie, jak łatwo się zawiedziesz. Twój cel powinien być zgodny z Twoimi obecnymi nawykami. Ważne jest, aby wyznaczać sobie zdrowe i rozsądne cele.

#2: Porozmawiaj o tym z kimś

Cierpienie w milczeniu jest jedną z najbardziej nieproduktywnych rzeczy, jakie zrobiłem. Ukrywając wypadanie włosów przed innymi, nigdy nie miałem bezpośredniego kontaktu z wypadaniem włosów. Szczerze mówiąc, przez długi czas czułem się, jakbym żył w zaprzeczaniu.

Kiedy zacząłem uczęszczać na spotkania wsparcia rówieśników i otwierać się online, zdałem sobie sprawę:

Nie jesteś tak samotny, jak myślisz.

Są ludzie, którzy cię kochają, niezależnie od tego, jak wyglądają twoje włosy.

Włosy to nie koniec świata.

#3: Zbadaj alternatywne włosy

Na rynku jest teraz tak wiele rozwiązań do pielęgnacji włosów dla pań z wypadaniem włosów. Kluczem jest znalezienie takiego, który działa dla ciebie, a nie przeciwko tobie. Nie trać jednak z oczu prawdziwego celu. Długie włosy mogą być celem, ale można do tego podejść na różne sposoby.

Półtrwałe przedłużenia nie działały u mnie z powodu łysienia trakcji, które spowodowało. Nadal ciągnąłbym przedłużenia, a te przedłużenia były połączone z moimi włosami.

Peruki i toppery są bardziej popularne niż kiedykolwiek i, w zależności od poziomu utraty włosów, mogą być rozwiązaniem, które działa dla Ciebie.

Teraz noszę perukę, kiedy nie mam kontroli nad wyrywaniem włosów. Chroni moje prawdziwe włosy przed wyrywaniem i daje im szansę na niezakłócony wzrost nawet przez kilka godzin. Bycie szczerym wobec siebie i swoich potrzeb to naprawdę ważny krok.

#4: Zadbaj o swoje włosy

Czasy, w których uważałam, że moje włosy są najgorsze, to te, w których najmniej dbałam o swoje włosy. Tylko dlatego, że moje włosy były cienkie, nierówne i częściowo łysiejące, nie oznacza, że ​​powinnam marnować włosy i skórę głowy.

Poświęcenie czasu na naprawdę zadbaj o moje włosy jest ważniejszy niż kiedykolwiek. Przypomina mi, że moje włosy są ważne i robią, co mogą. Regularnie przycinam też włosy, zamiast ich unikać, co sprawia, że ​​czuję się lepiej ze swoimi włosami, ponieważ ciągle boję się, że je stracę.

#5: Zastanów się nad swoimi mocnymi stronami

Nawet jeśli właśnie przeczytałeś całą tę rozmowę o włosach, twoje życie to coś więcej niż twoje włosy.

Kiedy zacząłem pogodzić się z własnym wypadaniem włosów, otworzyło mi się przestrzeń do myślenia o innych częściach mnie i do bycia za nie wdzięcznym.

Zaczęłam dostrzegać w sobie rzeczy, które nie mają nic wspólnego z moimi włosami: jestem wspaniałym przyjacielem. Wysyłam niesamowite memy. Uwielbiam wędrować i jeździć samochodem. Mogę zjeść arbuza za jednym posiedzeniem.

Jest to wszystko i jeszcze więcej w tobie, jeśli poświęcisz czas, aby tego poszukać.

Aby podążać za codziennością z trichotillomanią i dawką pozytywnej produktywności, znajdź mnie na Instagram.